మరీచిక

గుండె.. యుగాలపాటుగా శ్వాసిస్తూనే ఉంది..
మనసు.. నిశీధి లోకంలో నిను వెదుకుతూ ఉంది..
పయనం.. ప్రతి మలుపంచున నీ ఉనికిని ఊహిస్తూ,
తరగని దూరాన్ని తనలో కలుపుకుంటుంది.

పాదం వదిలిన ప్రతి గురుతులో
రెప్పలు ఓడిన ఆనవాలు..

తీరాలను కలపలేని ప్రతి జామూ
వారధిగా వదిలే జవాబుల్లేని ప్రశ్నలు..

ఇన్నేళ్ల ఊపిరికి దొరకని నువ్వు
వాస్తవపు తొడుగులో..చేదుగా..

మిత్రమా..!!
చావుపుట్టుకల చక్రం నిజమేనంటావా..??
నీ నమ్మకం.. నాగమ్యం..
అందుకే, మరుజన్మ విల్లు నీ పేరున రాసి
మరుక్షణమే మృత్యువుని ముద్దాడుతా..

ఎందుకంటే, నాకు తెలుసు...
నా ఈ ఒంటరి ఎడారి జీవితానికి నువ్వొక మరీచికవని.

మహాసముద్రం

నా మనసొక మహాసముద్రం..

కెరటాల్లా.. ఆలోచనలు..

ఎంత వద్దన్నా నీ వైపుకే.

అలల ఆశ, నువ్వు మహాకాశం కావాలని.

అందుకే, ఆవేశంగా పైకెగిసి..

తీరంలోనే నిన్ను చూసిన క్షణం,

ఇష్టంగా కిందికి దూకుతాయి..

ఆర్తిగా నిన్ను తడుముతాయి.

ఎందుకు నేస్తం??

తీరంతోనే నీ సాహచర్యం?

"నీకు చేరువుగా ఉండొచ్చని"

సమాధానం నాదా? నీదా?

ఇన్నాళ్లూ ఎగసి ఎగసి అలసింది

ఆకాశాన్ని అందుకోలేక కాదు,

అక్కడ నువ్వు లేవని...

ఒక్క క్షణం నింగిని తాకి చూడు.

అర్ణవాకాశాలు కలవడం చూస్తావు..