బల్లి అంటే ఎంతమందికి ఇష్టం..???
తమరి ముఖారవిందాల్ని ఎందుకలా మా(డ్చే)ర్చేసారు? బొత్తిగా తోటిజీవుల మీద ప్రేమ లేకుండా పోతుంది మీ అందరికీ;)
సరే సరే మీరు నన్ను కర్ర పుచ్చుకుని తరిమి తరిమి కొట్టక ముందే అసలు విషయానికొస్తాను. పోయిన వారాంతం మా ఇంటికి మా ఆయన ఫ్రెండ్స్ కొంతమంది వచ్చారు. అందులో ఒక పెళ్లైన జంట మాధవి, రాజేష్... వాళ్ల ఏకైక సంతానం రెండేళ్ల అభి:) ఈ జనరేషన్ పిల్లల గురించి నేను కొత్తగా చెప్పడానికి ఏముంది.? మీలో చాలా మందికి ఏదో ఒక విధంగా పరిచయమే అని అనుకుంటున్నాను:) పేరుకి రెండేళ్లు.. మాటల పుట్ట అల్లరి బుట్ట (ప్రాస కోసం వాడా అంతే;))
అసలు విషయం ఏంటంటే, వాడు వచ్చీ రాగానే ఇల్లంతా తిరుగుతూ అరుస్తూ గంతులేసాడు. దాంతో ఆకలేసింది.ఇక కేకలు మొదలెట్టాడు. నాకు బల్లి దోశ కావాలి అని... అవును మీరు విన్నది నిజమే, వాడు అడిగింది బల్లి దోశే.. చిన్న పిల్లోడు కదా, ఉల్లిని బల్లి అంటున్నాడని "మాధవి ఇప్పుడు ఉల్లి దోశ ఎక్కడి నుండి తేను..? కావాలంటే మామిడి పళ్లు, పపయా ఉన్నాయి, ముక్కలు కోసిస్తా.." అన్నాను. "అయ్యో వాడు అడిగేది ఉల్లి దోశ కాదప్పూ... అది బల్లి దోశే.. వాడికి బల్లి అంటే చాలా ఇష్టం ఎందుకో మరి" అన్నది. కళ్ళు తిరిగి ఢాం అని పడబోయి తమాయించుకున్నాను;) అంతలో మళ్లీ తనే "మా ఇంట్లో కొద్ది రోజులు ఒక బల్లి ఉంది, షూ స్టాండ్ దగ్గర. వాడికి అది బాగా నచ్చి దాని తోక పట్టుకోడానికి వెంటపడుతూ ఉంటే వాడిని ఆపడానికి మా తాతలు దిగొచ్చేవారు:(. ఎలాగో ఆ బల్లిని తరిమేసి, మొన్న 5 రకాల బల్లి బొమ్మల్ని తెచ్చాం వాడికోసం. ఇంక వాటికి ఒకటే ముద్దులు. వాడు పెద్దయ్యాక నేషనల్ జాగ్రఫీ లో బల్లుల బొమ్మల్ని తీసి పెడతాడేమొ అని భయమేస్తుంది అప్పూ " అంది నేను ఆ సీన్ ఉహించుకుంటూ ఉండగా;) . "అది సరే మరి ఈ బల్లి దోశ కథేంటి..?" అని అడిగాను ఆశ్చర్యంగా, అయోమయంగా..."హ్మ్.. ఏమో మరి వాడికే తెలియాలి. వాడికిష్టమైన అన్ని వంటలకీ బల్లి ని యాడ్ చేస్తాడు. బల్లి దోశ, బల్లి కితెన్ (చికెన్) ఇలా అనమాట." పడీ పడీ నవ్వాను వాడి తెలివితేటలకి.:))))
ఫుడ్ తీసుకురాడానికి రాజేష్, రవి అన్నయ్య కలిసి బయటికెళ్లారు, మా ఆయనేమో ఇంకా ఆఫీసు నుండి రాలేదు. మాధవి, వాడికి మా అందరి గ్రూప్ ఫోటో చూపిస్తూ అడుగుతూ ఉంది, ఇదెవరు అదెవరు అని. వాడు చెబుతూ ఉన్నాడు "రవి మామ, నాగ్ మామ, అప్పు.." ఇలా.. మా ఆయన ఫోటో చూసి "పెంకట్ మామ" అన్నాడు. వాడికి వ పలకదట. భలే పేరు పెట్టాడులే అని నవ్వుకున్నాం. అంతలో మాధవి అడిగింది "వెంకట్ మామ కావాలా" అని. చాలా స్ట్రాంగ్‌గా వెంటనే "వద్దు" అన్నాడు. "మరి అప్పు?" అంటే "అప్పు కావాలి" అన్నాడు :)) మా ఆయన్ని వద్దు అనడానికి వాడికి స్ట్రాంగ్ రీజనే ఉంది;) వాడు పుట్టిన 5 నెలల నుండే మా ఆయన వాడిని ఏడిపిస్తూ ఉన్నాడు;) అది కూడా మామూలుగా ఏడిపించడం కాదు, ఇంతసేపు నవ్వుతున్నాడుగా కాసేపు ఏడిపిద్దాం అని గిల్లి మరీ ఏడిపించేవాడు;) అందుకే ఆయనంటే వాడికి భయం చాలా..అస్సలు దగ్గరికి వెళ్లడు.ఒకవేళ బలవంతంగా ఎత్తుకున్నా ఏడ్చేస్తాడు;)
"వెంకట్ మామ ఎందుకొద్దు..? నీకు కితెన్ వెంకట్ మామే తెస్తాడు. మనం ఇప్పుడుంది వెంకట్ మామ ఇంట్లోనే.." అని మాధవి అనగానే కాస్త అయోమయంలో పడి.. ఇంకాసేపు ఆలోచించుకుని... "అయితే పెంకట్ మామ కావాలి" అన్నాడు. ఒకటే నవ్వులు మాకు..
కాసేపు ఆకలిని మర్చిపోయి ఆటల్లో పడ్డాడు. ఫర్నిచర్ ఎక్కువ లేకపోవడంతో ఇల్లు చాలా స్పేషియస్ గా కనిపించింది వాడికి. ఇక ఒకటే గెంతులు:) గట్టి గట్టిగా అరుస్తూ ఎగురుతున్నాడు. "ఇల్లు నచ్చిందా అభీ" అని మాధవి అడిగితే "ఇల్లు చచ్చింది" అన్నాడు. నేను షాక్. వాడు పుట్టినప్పటి నుండి తెలుసు గానీ, మాటలు బాగా(??) వచ్చాక ఇదే ఫస్ట్ టైం కలవడం. వాడు "న" సరిగ్గా పలకలేడట:)) "చచ్చింది కాదు అభీ.. న..చ్చిన్..దీ, ఇలా అను" అని వాళ్లమ్మ పాపం తెగ నేర్పించేస్తుంది. వాడేమో ఇంకా సీరియస్‌గా ముద్దు ముద్దుగా "న.. చచ్చింది" అన్నాడు. నవ్వు ఆపుకోడం నా వల్ల కాలేదు. మళ్లీ "అప్పు నచ్చిందా" అని అడిగింది..."అప్పు చచ్చింది" అని ఆన్సర్.. కడుపు నొప్పొచ్చేలా నవ్వాను:))))
అంతలో మళ్లీ వాడికి ఆకలి గుర్తొచ్చి బల్లి దోశ గుర్తొచ్చింది;) పాపం ఇంట్లో పాలు కూడా ఉంచలేదు (వీళ్లందరూ వస్తున్నారు కదా అని పెరుగు తోడేసేసా పాలన్నీ). ఫుడ్ తీసుకురాడానికి బయటికెళ్లిన వాళ్లు ఇంకా రాలేదు. ఇంక వాడే ఫ్రిజ్ అంతా వెతికేసుకుని స్వీట్స్ కనిపిస్తే తినేసాడు పాపం.. అవి తింటే అన్నం తినడని వాళ్లమ్మ భయం..:( మొత్తానికి పాలతో వాడి పెంకట్ మామ, ఫుడ్ తో వాడి నాన్న, మిగిలిన ముగ్గురు ఫ్రెండ్స్ కూడా ఒకేసారి వచ్చేసారు:) ఇక వాడైతే కితెన్.. బల్లి కితెన్.. అంటూ ఒకటే హడావుడి. నేను డిన్నర్ కి కావాల్సిన డిషెస్, ప్లేట్స్ అన్నీ తెస్తూ ఉంటే మాధవి ఫుడ్‌ని ప్లేట్స్ లో పెడుతూ ఉంది. నేనొచ్చి కూర్చునే సరికి "తీస్కో అప్పు, తిను" అని నా చేతిలో ప్లేట్ పెడుతూ అభి:) "వాడికి నువ్వు వాడి ఏజ్ అమ్మాయిలా కనిపిస్తున్నట్టున్నావు అప్పూ" అని కౌంటర్‌తో మాధవి .. గుర్ర్ర్ర్‌ర్ర్‌ర్ర్...
ఫస్ట్ వాడికి తినిపించేసి తను భోజనం చేస్తూ, మాధవి అందరి పేర్లూ వరసగా అడుగుతూ ఉంది వాడిని. "అది రవి మామ, ఇది నాగ్ మామ, అది రాం మామ, ఇది డాడీష్ (దాడీ+రాజేష్), (వాడిని వాడు చూపించుకుంటూ) ఇది అభి, నువ్వు మామిడి (మాధవి), ఇది అప్పు" ఇలా చెబుతూ (ఇది చదివి పాపం వాడిని "నువ్వొస్తానంటే నేనొద్దంటానా" సినిమాలో సునీల్‌తో పోలిస్తే మీ అందరికీ బల్లి దోశ తినిపించేస్తాడు జాగ్రత్త..) మా ఆయన దగ్గరికొచ్చేసరికి "అది పెంకట్, నాకొద్దూ" అన్నాడు మా అందరికీ నవ్వుల విందునందిస్తూ :))) పాపం మా ఆయన;)
అందరం రాత్రంతా అలా మెళకువగానే ఉన్నా కూడా అస్సలు అలసట అనిపించలేదు..అంతగా ఎంజాయ్ చేసాం వాడి అల్లరితో:) పిల్లలంటే దేవుళ్లు అని ఎవరు చెప్పారో కానీ అదెంత గొప్ప సత్యమో కదా.. కాసేపు వాళ్లతో ఉంటే చాలు, మన కష్టాలు, సమస్యలు, చిరాకులు అన్నీ దూరమవుతాయి:) దేవుడు ప్రతి మనిషినీ ఎల్లప్పుడు అంటిపెట్టుకుని ఉండే వీలు లేక అమ్మ రూపంలో ప్రతి ఇంట్లో ఉంటాడట.. అదే దేవుడు, అమ్మ గొప్పది అన్న విషయాన్ని లోకం నలుమూలలా చాటి చెప్పడానికి,జీవితం విలువ అందరికీ తెలియజెప్పడానికి పిల్లల రూపంలో వచ్చాడేమో అనిపిస్తుంటుంది నాకు:) కానీ ప్రతి మనిషికీ తోటి ప్రాణి విలువ చెప్పేది, మనిషి ని మనిషిగా చూడడం నేర్పించేది మాత్రం దేవుళ్ల లాంటి పిల్లలే.. కల్మషపు గాలి కాస్త కూడా సోకని స్వఛ్చమైన ముత్యాలు:)
తమరి ముఖారవిందాల్ని ఎందుకలా మా(డ్చే)ర్చేసారు? బొత్తిగా తోటిజీవుల మీద ప్రేమ లేకుండా పోతుంది మీ అందరికీ;)
సరే సరే మీరు నన్ను కర్ర పుచ్చుకుని తరిమి తరిమి కొట్టక ముందే అసలు విషయానికొస్తాను. పోయిన వారాంతం మా ఇంటికి మా ఆయన ఫ్రెండ్స్ కొంతమంది వచ్చారు. అందులో ఒక పెళ్లైన జంట మాధవి, రాజేష్... వాళ్ల ఏకైక సంతానం రెండేళ్ల అభి:) ఈ జనరేషన్ పిల్లల గురించి నేను కొత్తగా చెప్పడానికి ఏముంది.? మీలో చాలా మందికి ఏదో ఒక విధంగా పరిచయమే అని అనుకుంటున్నాను:) పేరుకి రెండేళ్లు.. మాటల పుట్ట అల్లరి బుట్ట (ప్రాస కోసం వాడా అంతే;))
అసలు విషయం ఏంటంటే, వాడు వచ్చీ రాగానే ఇల్లంతా తిరుగుతూ అరుస్తూ గంతులేసాడు. దాంతో ఆకలేసింది.ఇక కేకలు మొదలెట్టాడు. నాకు బల్లి దోశ కావాలి అని... అవును మీరు విన్నది నిజమే, వాడు అడిగింది బల్లి దోశే.. చిన్న పిల్లోడు కదా, ఉల్లిని బల్లి అంటున్నాడని "మాధవి ఇప్పుడు ఉల్లి దోశ ఎక్కడి నుండి తేను..? కావాలంటే మామిడి పళ్లు, పపయా ఉన్నాయి, ముక్కలు కోసిస్తా.." అన్నాను. "అయ్యో వాడు అడిగేది ఉల్లి దోశ కాదప్పూ... అది బల్లి దోశే.. వాడికి బల్లి అంటే చాలా ఇష్టం ఎందుకో మరి" అన్నది. కళ్ళు తిరిగి ఢాం అని పడబోయి తమాయించుకున్నాను;) అంతలో మళ్లీ తనే "మా ఇంట్లో కొద్ది రోజులు ఒక బల్లి ఉంది, షూ స్టాండ్ దగ్గర. వాడికి అది బాగా నచ్చి దాని తోక పట్టుకోడానికి వెంటపడుతూ ఉంటే వాడిని ఆపడానికి మా తాతలు దిగొచ్చేవారు:(. ఎలాగో ఆ బల్లిని తరిమేసి, మొన్న 5 రకాల బల్లి బొమ్మల్ని తెచ్చాం వాడికోసం. ఇంక వాటికి ఒకటే ముద్దులు. వాడు పెద్దయ్యాక నేషనల్ జాగ్రఫీ లో బల్లుల బొమ్మల్ని తీసి పెడతాడేమొ అని భయమేస్తుంది అప్పూ " అంది నేను ఆ సీన్ ఉహించుకుంటూ ఉండగా;) . "అది సరే మరి ఈ బల్లి దోశ కథేంటి..?" అని అడిగాను ఆశ్చర్యంగా, అయోమయంగా..."హ్మ్.. ఏమో మరి వాడికే తెలియాలి. వాడికిష్టమైన అన్ని వంటలకీ బల్లి ని యాడ్ చేస్తాడు. బల్లి దోశ, బల్లి కితెన్ (చికెన్) ఇలా అనమాట." పడీ పడీ నవ్వాను వాడి తెలివితేటలకి.:))))
ఫుడ్ తీసుకురాడానికి రాజేష్, రవి అన్నయ్య కలిసి బయటికెళ్లారు, మా ఆయనేమో ఇంకా ఆఫీసు నుండి రాలేదు. మాధవి, వాడికి మా అందరి గ్రూప్ ఫోటో చూపిస్తూ అడుగుతూ ఉంది, ఇదెవరు అదెవరు అని. వాడు చెబుతూ ఉన్నాడు "రవి మామ, నాగ్ మామ, అప్పు.." ఇలా.. మా ఆయన ఫోటో చూసి "పెంకట్ మామ" అన్నాడు. వాడికి వ పలకదట. భలే పేరు పెట్టాడులే అని నవ్వుకున్నాం. అంతలో మాధవి అడిగింది "వెంకట్ మామ కావాలా" అని. చాలా స్ట్రాంగ్‌గా వెంటనే "వద్దు" అన్నాడు. "మరి అప్పు?" అంటే "అప్పు కావాలి" అన్నాడు :)) మా ఆయన్ని వద్దు అనడానికి వాడికి స్ట్రాంగ్ రీజనే ఉంది;) వాడు పుట్టిన 5 నెలల నుండే మా ఆయన వాడిని ఏడిపిస్తూ ఉన్నాడు;) అది కూడా మామూలుగా ఏడిపించడం కాదు, ఇంతసేపు నవ్వుతున్నాడుగా కాసేపు ఏడిపిద్దాం అని గిల్లి మరీ ఏడిపించేవాడు;) అందుకే ఆయనంటే వాడికి భయం చాలా..అస్సలు దగ్గరికి వెళ్లడు.ఒకవేళ బలవంతంగా ఎత్తుకున్నా ఏడ్చేస్తాడు;)
"వెంకట్ మామ ఎందుకొద్దు..? నీకు కితెన్ వెంకట్ మామే తెస్తాడు. మనం ఇప్పుడుంది వెంకట్ మామ ఇంట్లోనే.." అని మాధవి అనగానే కాస్త అయోమయంలో పడి.. ఇంకాసేపు ఆలోచించుకుని... "అయితే పెంకట్ మామ కావాలి" అన్నాడు. ఒకటే నవ్వులు మాకు..
కాసేపు ఆకలిని మర్చిపోయి ఆటల్లో పడ్డాడు. ఫర్నిచర్ ఎక్కువ లేకపోవడంతో ఇల్లు చాలా స్పేషియస్ గా కనిపించింది వాడికి. ఇక ఒకటే గెంతులు:) గట్టి గట్టిగా అరుస్తూ ఎగురుతున్నాడు. "ఇల్లు నచ్చిందా అభీ" అని మాధవి అడిగితే "ఇల్లు చచ్చింది" అన్నాడు. నేను షాక్. వాడు పుట్టినప్పటి నుండి తెలుసు గానీ, మాటలు బాగా(??) వచ్చాక ఇదే ఫస్ట్ టైం కలవడం. వాడు "న" సరిగ్గా పలకలేడట:)) "చచ్చింది కాదు అభీ.. న..చ్చిన్..దీ, ఇలా అను" అని వాళ్లమ్మ పాపం తెగ నేర్పించేస్తుంది. వాడేమో ఇంకా సీరియస్‌గా ముద్దు ముద్దుగా "న.. చచ్చింది" అన్నాడు. నవ్వు ఆపుకోడం నా వల్ల కాలేదు. మళ్లీ "అప్పు నచ్చిందా" అని అడిగింది..."అప్పు చచ్చింది" అని ఆన్సర్.. కడుపు నొప్పొచ్చేలా నవ్వాను:))))
అంతలో మళ్లీ వాడికి ఆకలి గుర్తొచ్చి బల్లి దోశ గుర్తొచ్చింది;) పాపం ఇంట్లో పాలు కూడా ఉంచలేదు (వీళ్లందరూ వస్తున్నారు కదా అని పెరుగు తోడేసేసా పాలన్నీ). ఫుడ్ తీసుకురాడానికి బయటికెళ్లిన వాళ్లు ఇంకా రాలేదు. ఇంక వాడే ఫ్రిజ్ అంతా వెతికేసుకుని స్వీట్స్ కనిపిస్తే తినేసాడు పాపం.. అవి తింటే అన్నం తినడని వాళ్లమ్మ భయం..:( మొత్తానికి పాలతో వాడి పెంకట్ మామ, ఫుడ్ తో వాడి నాన్న, మిగిలిన ముగ్గురు ఫ్రెండ్స్ కూడా ఒకేసారి వచ్చేసారు:) ఇక వాడైతే కితెన్.. బల్లి కితెన్.. అంటూ ఒకటే హడావుడి. నేను డిన్నర్ కి కావాల్సిన డిషెస్, ప్లేట్స్ అన్నీ తెస్తూ ఉంటే మాధవి ఫుడ్‌ని ప్లేట్స్ లో పెడుతూ ఉంది. నేనొచ్చి కూర్చునే సరికి "తీస్కో అప్పు, తిను" అని నా చేతిలో ప్లేట్ పెడుతూ అభి:) "వాడికి నువ్వు వాడి ఏజ్ అమ్మాయిలా కనిపిస్తున్నట్టున్నావు అప్పూ" అని కౌంటర్‌తో మాధవి .. గుర్ర్ర్ర్‌ర్ర్‌ర్ర్...
ఫస్ట్ వాడికి తినిపించేసి తను భోజనం చేస్తూ, మాధవి అందరి పేర్లూ వరసగా అడుగుతూ ఉంది వాడిని. "అది రవి మామ, ఇది నాగ్ మామ, అది రాం మామ, ఇది డాడీష్ (దాడీ+రాజేష్), (వాడిని వాడు చూపించుకుంటూ) ఇది అభి, నువ్వు మామిడి (మాధవి), ఇది అప్పు" ఇలా చెబుతూ (ఇది చదివి పాపం వాడిని "నువ్వొస్తానంటే నేనొద్దంటానా" సినిమాలో సునీల్‌తో పోలిస్తే మీ అందరికీ బల్లి దోశ తినిపించేస్తాడు జాగ్రత్త..) మా ఆయన దగ్గరికొచ్చేసరికి "అది పెంకట్, నాకొద్దూ" అన్నాడు మా అందరికీ నవ్వుల విందునందిస్తూ :))) పాపం మా ఆయన;)
అందరం రాత్రంతా అలా మెళకువగానే ఉన్నా కూడా అస్సలు అలసట అనిపించలేదు..అంతగా ఎంజాయ్ చేసాం వాడి అల్లరితో:) పిల్లలంటే దేవుళ్లు అని ఎవరు చెప్పారో కానీ అదెంత గొప్ప సత్యమో కదా.. కాసేపు వాళ్లతో ఉంటే చాలు, మన కష్టాలు, సమస్యలు, చిరాకులు అన్నీ దూరమవుతాయి:) దేవుడు ప్రతి మనిషినీ ఎల్లప్పుడు అంటిపెట్టుకుని ఉండే వీలు లేక అమ్మ రూపంలో ప్రతి ఇంట్లో ఉంటాడట.. అదే దేవుడు, అమ్మ గొప్పది అన్న విషయాన్ని లోకం నలుమూలలా చాటి చెప్పడానికి,జీవితం విలువ అందరికీ తెలియజెప్పడానికి పిల్లల రూపంలో వచ్చాడేమో అనిపిస్తుంటుంది నాకు:) కానీ ప్రతి మనిషికీ తోటి ప్రాణి విలువ చెప్పేది, మనిషి ని మనిషిగా చూడడం నేర్పించేది మాత్రం దేవుళ్ల లాంటి పిల్లలే.. కల్మషపు గాలి కాస్త కూడా సోకని స్వఛ్చమైన ముత్యాలు:)
