అందమె వ్వాఆ..నందం..

మనం ఎప్పుడైనా ఒక అందమైన వస్తువుని చూసినప్పుడో.. అందమైన దృశ్యాన్ని చూసినప్పుడో.. అందమైన అబ్బాయిని/అమ్మాయిని చూసినప్పుడో.. ఒక్క క్షణం అలా చూస్తూ ఉండిపోతాం. అలా ఏదైనా అందంగా కనిపించినప్పుడు కనీసం ఒక్క క్షణమైనా చూడకుండా ఎవ్వరూ ఉండరు నాకు తెలిసి. అంతెందుకు, ఉన్నంతలో అందంగా కనబడాలని ఎన్నో ప్రయత్నాలు చేస్తూ ఉంటాం. అందమంటే అంత ఇష్టం. ఆ అందానికి ఎంత ప్రాముఖ్యత ఇచ్చాం అంటే అందంగా ఉంటే జీవతం అంతా ఆనందంగా ఉండిపోగలం అన్నంతగా (డవుటా..? ఈ పాట వినండి "అందమె ఆనందం.. ఆనందమె జీవిత మకరందం..") తలా తోక లేని ఈ ఉపోద్ఘాతం ఏంటా అని చూస్తున్నారా.? మరదే.. చెప్పేది calm గా వింటానంటేనే చెప్తాను. లేదంటే కచ్చే.. హహ్హ.. అదీ అలా రండి దారికి.
నేను డిగ్రీ చివరి సంవత్సరం లో ఉన్నప్పుడు అనుకుంటా.. నా ఒకానొక నేస్తం బ్యూటీ పార్లర్ కి వెళ్తూ ఉంటే, నేను కూడా తోకలా తన వెంట వెళ్లాను. నేను ఒక చిన్న పల్లెటూరి నుండి రావటం వలన , హైదరాబాదు కి వచ్చి మూడు సంవత్సరాలు అయినా చదువు మీద(??) ఇతరత్రా విషయాల మీద ( అంటే చిన్న పిల్లలకి ట్యూషన్లు చెప్పడం, ఏదో కొంచెం సంగీతం పట్ల కూడా అవగాహన కలిగించుకుందాం అన్న సదుద్దేశంతో వయొలిన్ పాఠాలు నేర్చుకోవడం, తెలుగు నవలలు కథలు చదువుకోవడం లాంటివన్నమాట.) ధ్యాస పెట్టడం వలన అప్పటి వరకూ బ్యూటీ పార్లర్ ముందున్న మొదటి మెట్టు  మీద కూడా అడుగు పెట్టలేదు. కానీ నా దురదృష్టమో అదృష్టమో.. ఆరోజు.. అందమంటే ఎంత బాధో నాకు తెలిసి రావాల్సిన రోజు.. అలా నా నేస్తంతో బ్యూటీ పార్లర్ కి వెళ్లాను. సరే వెళ్లాను, కానీ ఎంచక్కా తన పని తను కానిస్తూ ఉంటే, ఒక మూల కూర్చుని చూస్తూ ఆనందించవచ్చు కదా. ఉహు.. అలాక్కాదు. నాకు కూడా ఫేషియల్ చేసెయ్యమని ఆర్డర్ ఇచ్చేశాను. "ఏ ఫేషియల్?" అన్నది ఆ పార్లర్ హెడ్ ప్రశ్న. నా నేస్తం మాత్రం ఏదో చెప్పేసింది. నాకు వినిపించలేదు. మరి తెలియదు అంటే పరువు పోతుంది కదా. అందుకనే చాలా తెలివిగా "ఏమేమి ఉన్నాయి?" అని నా బాణాన్ని సంధించాను. నార్మల్,******,గోల్డ్. అయ్యబాబోయ్.. ఇదేంటి?? చిత్రగుప్తుడు తప్పుల చిట్టా చదివినట్లు చదువుతుంది అని అనుకునేలోగా ఒక పేరు మాత్రం నన్నాకర్షించింది. ఫ్రూట్ ఫేషియల్. మళ్లీ ఎక్కడ మర్చిపోతానో అని ఠక్కున చెప్పేశా.. సరే పేరు చెప్పేశాం. మరి తరువాత సంగతి? మెళ్లో గొలుసు, చెవుల జూకాలు తీసెయ్యమని చెప్పింది. సరే పాపం అని తీసేశా. ఎంచక్కా ఒక పెద్ద ఈజీ చెయిర్ మీద కూర్చోబెట్టింది. జుట్టంతా పైకి కట్టేసింది. ఆహా ఎంత గొప్ప మర్యాద అనేస్కున్నాను మనసులో. ఇక మొదలు పెట్టింది ఫేషియల్ ప్రహసనం. నన్ను మాత్రం కళ్లు మూసుకో అని చెప్పి నాకు మొదటి సారి జరిగే ఆ మహత్కార్యాన్ని నేను చూస్కోకుండా చేసింది. పోనీలే పాపం అని ఈ విషయంలో కూడా కళ్లు మూసేస్కోని త్యాగం చేసేశాను. ఏదో నీళ్ల లాంటి ద్రావకంతో మొహమంతా కాటన్ తో క్లీన్ చేసింది. (దీన్నే Cleansing అంటారని నాకు తరువాత తెలిసింది..:) )  ఎంచక్కా తను అలా సుతారంగా కాటన్ తో తుడుస్తూ ఉంటే.. ఆహా నా మనసు ఎక్కడెక్కడికో ఎగిరిపోయింది. ఆ తరువాత ఏదో పదార్దం తో మసాజ్ చెయ్యడం మొదలెట్టింది. నాకు ఆ క్షణంలో "అనుభవించు రాజా.." పాట గుర్తు రావడం ఇప్పటికీ గుర్తుంది:) అలా అలా స్వర్గలోకపుటంచులదాకా వెళ్లాను. అదిగో అప్పుడే మసాజ్ చెయ్యడం ఆపేసి మళ్లీ కాటన్ తో తుడిచేసింది. మరేమో అప్పుడు నాకు చాలా కోపమొచ్చేసింది. ఎందుకంటారేమిటి..? అలా స్వర్గాన్ని ఆశ చూపించి చివరి నిమిషంలో ఇలా లెఫ్ట్ లెగ్ పట్టుకుని లాగెయ్యడం ఏమైనా బాగుందా..? అప్పుడు మొదలయింది నా మొహానికి ఏదో వేడిగా తగలడం. ఆ వేడి కొంచెం కొంచెం గా ఎక్కువ అవుతూ ఉంది. (కళ్లు మూస్కున్నాను కదా నాకు అక్కడ ఏం జరుగుతుంది అని తెలియదు. అది స్టీం అట. తరువాత తెలిసింది). బాబోయ్ అది చాలా చాలా ఎక్కువ అయిపోతుంది. ఆపవే బాబూ అని మనసులోనే అభ్యర్ధిస్తూ నా ముఖ కవళికలతోనే ఆ బ్యూటీషియన్ కి  చెబుతూనే ఉన్నాను. అప్పుడే Koktail jiuce అనుకోని ఒక లీటరు ఆముదం తాగినట్లుగా పెట్టాను నా మొహం. అయినా అర్థం చేస్కోదే..!  బాబ్బాబు నీకు పుణ్యం ఉంటుంది , కాస్త తప్పించవే ఆ వేడిని అనుకుని నా మొహాన్ని అటు ఇటు తిప్పడం మొదలెట్టాను. అప్పటికీ కరుణించదే..  అలా బరువుగా భారంగా మంటగా చాలా సుదీర్ఘ ఘడియలు గడిచిన పిదప, ఆ దేవుడు నా మొర ఆలకించి ఆ బ్యూటీషియన్ చెవిలో నా గోడును వేసినట్లున్నాడు. ఆపేసింది. హమ్మయ్య అని ఊపిరి పీల్చుకున్నానా. అంతలోనే మళ్లీ ఏమైందో.. దేనితోనో నా ముక్కుని గిల్లడం మొదలెట్టింది (removing black/whiteheads అట.). బాబోయ్.. ఈ సారి ఆముదం ఒక్కటే కాదు అన్ని రకాల నూనెలు, కూల్ అండ్ హాట్ డ్రింకులు ఇంకా ప్రపంచంలో ఎన్ని రకాల ద్రావకాలు ఉన్నాయో అన్నీ కలిపి కడుపులో పోసినట్లుగా పెట్టాను మొహం. కళ్లు మూసుకోవడం వల్ల ఆ పరికరం ఏంటో చూడలేకపోయాను కానీ, ఆ క్షణానికి మాత్రం మళ్లీ ఆ శివయ్యే నాకు శతృవులా కనిపించాడు, తన త్రిశూలాన్ని ఈ బ్యూటీషియన్ చేతికి ఇచ్చి. ముక్కంతా నొప్పి, మంట. ఎన్ని రకాల హావభావాలు ప్రదర్శించినా పట్టించుకోదే..! అదిగో.. సరిగ్గా అప్పుడే.. అప్పుడే అర్థమైంది. అసలు అందం కోసం ఎంత బాధ పడతామో.. అందంగా కనిపించడం కోసం ఎంత బాధ పడతామో.. నాకు తెలిసినంత వరకూ అందంగా ఉన్న తర్వాత కూడా ఎదో ఒక బాధ ఉంటూనే ఉంటుంది. అసలు అందమంటేనే బాధ అన్న విషయం అప్పుడే అర్థమైంది.. ఇక లాభం లేదని మనసులో బోల్డన్ని తిట్లు తిట్టేస్కున్నాను. ఓయీ పాపాత్మురాలా. దుష్ట దుర్మార్గ నీచ నికృష్ట దుర్మదాంధురాలా... ఎంతో సున్నిత సుకుమారమైన ఈ యువరాణివారి ముక్కుని ఇవ్విధమ్ముగా హింసించెదవా..! రేపు సూర్యోదయం కల్లా నీ ముక్కు మీద వెయ్యి కాదు కాదు లక్ష black/whiteheads వచ్చి గంట సేపు నిన్ను ఇలాగే కూర్చోబెట్టి ఇదే త్రిశూలంతో నీ ముక్కుని మరో బ్యూటీషియన్ హింసించు గాక. హ్హ. అసలు నా ఈ తిట్లన్నీ వింటే నన్ను ఇంకో గంట అలాగే కూర్చోబెట్టేదేమో.. :( అసలే అందరికీ అందమంటే ప్రాణం. లక్ష blackheads రావాలి అని మొక్కుకున్నాను అని తెలిస్తే ఇంకేమైనా ఉందా..! అలా ఎంతో కష్టపడిన తరువాత ఆ కార్యక్రమాన్ని పూర్తి చేసింది. అదృష్టం, ఈ సారి నా చేత ఇంకేమీ తాగించలేదు. మళ్లీ మసాజ్ మొదలు పెట్టింది. తెలుసు కదా, మళ్లీ స్వర్గలోకపుటంచుల దాకా వెళ్లొచ్చాను. ఆ తరువాత ఏదో ఫేస్ ప్యాక్ అని ఒక 20 నిమిషాలు కూర్చోబెట్టి ఫేషియల్ అన్న బృహత్కార్యాన్ని పూర్తి చేసింది.

ఆరోజు మాత్రం మంగమ్మ శపథం , భీష్మ ప్రతిఙ్ఞ లాంటివి ఎన్నెన్నో చేసేస్కున్నాను మళ్లీ బ్యూటీ పార్లర్ తలుపులు తట్టొద్దని (జుట్టు కత్తిరించుకోడానికి తప్ప). ఆ తరువాత ఈరోజు వరకూ వెళ్లలేదు ( ఒక రెండు సార్లు వెళ్లాను- ఫేషియల్ కే.. ;) హిహ్హి)
సో.. తోటి బ్లాగర్లారా..! అర్థం అయింది కదా, ఇక్కడ మీరు నన్ను కాక ఆ బ్యూటీషియన్ ని సపోర్ట్ చేస్తే, ఆ శాపం మీకు కూడా వర్తిస్తుంది. హహ్హహ్హా..
P.S.: టైటిల్ లేదా ఇంకే విషయంలోనైనా, ఏదైనా సలహా ఉంటే ఇటు పడేసి మీరు శాప విముక్తి పొందొచ్చు..:):)