కొవ్వు దాతా సుఖీభవ..!!

ఇంకేంటి..? టైటిల్ చూసాక అర్థం అయిపోయింది కదా. రండి, వరుసలో నిలబడండి. అదిగో ఎవరో లైన్ తప్పుతున్నారక్కడ.. అద్గదీ అలా రండి క్యూలో.. హ్మ్.. అన్నల్లారా అక్కల్లారా.. ఇందు మూలంగా యావన్మంది బ్లాగ్‌మహాజనులకు తెలియజేయునదేమనగా.., మీరందరూ తమ తమ బ్లడ్ గ్రూప్ ఏది అని కూడా ఆలోచించకుండా వీలైనంత మంది తమకు వీలైనంత కొవ్వుని దానం చేయ ప్రార్థన. బదులుగా, కాసింత కృతఙ్ఞత, మరి కాస్త ఆప్యాయత తీసుకెళ్ల మనవి. అంతే కాకుండా నా సంకల్పంతో మొదలైన ఈ కార్యక్రమం సజావుగా సాగితే " దానాల్లో కెల్లా కొవ్వు దానం మహాదానం" అని స్లోగన్ మన జాతీయ స్లోగన్ గా ఆమోదింపజేసి, దానికి తగిన హోదాని కల్పించేలా చేస్తానని మనవి చేసుకుంటున్నాను.

ఆహా.. "కొవ్వుదానం" ఎంత గొప్ప పదం. వినడానికే చాలా హాయిగా ఉంది. మరీ నన్ను విచిత్రంగా చూడకండి. కాస్త కొవ్వు పెంచుకోడానికి నేను పడే అష్ట కష్టాలూ చూస్తే మీకే అర్థమవుతుంది నేనెంత సముచితంగా ఆలోచిస్తున్నానో. మరే.. రోజుకొక ఉడకబెట్టిన కోడి గు డ్డూ, ఆలుగ డ్డా, పాలు, పళ్లు, ఇవి కాక మామూలుగా తీసుకునే మూడు పూట్ల భోజనం, వాటి మధ్యలో అలా అలా కడుపులో కాస్త అవీ ఇవీ పడేస్తూ.. ఇంకా వీలైనప్పుడు మొలకలు కూడా..

అయినా నాకు తెలియక అడుగుతాను.. అసలు కష్టం అంటే మీకు తెలుసా.. రోజుకి నాలుగు పూటలు తిన్నా అసలు తిన్నదంతా ఎటు పోతుందో అర్థం కాక వెర్రి మొహం వేసుకోవడం ఎలా ఉంటుందో మీకు తెలుసా.. లావు అవ్వాలి లావు అవ్వాలి అని కంకణం కట్టుకుంటున్న సమయంలో, కనిపించిన వాళ్లంతా ఏంటమ్మా డైటింగ్ చేస్తున్నావా అని అడిగితే ఆ క్షణం ఎవరిని దేనికి తిట్టుకోవాలో అర్థం కాక పిచ్చి చూపులు చూస్తుంటే ఎలా ఉంటుందో మీకు తెలుసా.. మామూలుగా సలహాలు తీసుకోడం అలవాటు లేకపోయినా ఈ విషయంలో మాత్రం కనిపించిన వాళ్లు నోటికొచ్చిన సలహా ఉచితంగా సహృదయంతో పారేసినా, ఏమోలే ఏ పుట్టలో ఏ పాముందో అని ప్రతి సలహానీ ఏరుకుంటున్న క్షణం ఎలా ఉంటుందో తెలుసా.. అసలు ఇదంతా కాదు. అలా దొరికిన ప్రతి సలహానీ ఫాలో అయిపోయి, దొరికిన చెత్త అంతా తిని, అయినా లాభం లేక, దొరికిన సలహా తప్పో, ఇచ్చిన మనిషి తప్పో, తిన్న శరీరం తప్పో అర్థం కాక బుర్ర బద్దలు కొట్టుకుంటూ ఉంటే ఎలా ఉంటుందో తెలుసా..

హ్మ్.. అదీ నా బాధ. అసలు ఈ "తినడం" అనే పని ఉంది చూసారూ.. అబ్బో.. చాలా కష్టం సుమా.. నాకైతే ఒక మహత్తరమైన ఆలోచన ఉండేది నేను హాస్టల్‌లో చదివే రోజుల్లో.. ఇలా కష్టపడి రోజుకి రెండు రకాల కూరలు, అన్నం, అల్పాహారం, స్నాక్స్.. ఇలా ఇన్ని తినే బదులు, మన కడుపుకే ఒక తలుపు పెట్టేసుకుని, మనకి అవసరమైనప్పుడు అలా కాస్త భోజనం, తలుపు తీసేసి అందులో వేసేసి... భలే ఉంటుంది కదా.. జీర్ణం ఎలా అవుతుంది లాంటి ప్రశ్నలు అడగొద్దు. అప్పట్లో నాకున్న బ్రెయిన్‌కి ఇది చాలా గొప్ప ఆలోచన.. మనకి ఎప్పుడైనా రుచికరంగా తినాలి అనిపించినప్పుడు అంటే హాస్టల్ నుండి ఇంటికెళ్లినప్పుడన్న మాట, ఎంచక్కా మామూలు పద్ధతిలో తినగలిగేలాగా .

ఇది తిండి విషయంలో ఉన్న మహత్తరమైన ఆలోచన అయితే ఫ్యాట్ విషయంలో ఇంకో బృహత్తరమైన ఆలోచన ఉంది. "కొవ్వుదాన శిబిరం.. కొన్ని టెంట్లు.. వందల కొద్దీ కొవ్వు డోనార్లు.. నాలాంటి కొన్ని అభాగ్యపు యాక్సెప్టర్లు..ఒక వైపు డోనార్ బెడ్డు, మరో వైపు యాక్సెప్టరు బెడ్డు. మధ్యలో ఒక ఫ్యాట్ కంటెయినర్, దాన్ని తగిలించడానికి ఒక హోల్డర్. డోనార్ నుండి యాక్సెప్టర్ కి కొవ్వు రవాణా.." అసలా చిత్రం ఊహించుకుంటుంటేనే మనసు ఉర్రూతలూగుతూ ఉంది. నా అదృష్టమో దురదృష్టమో తెలియదు కానీ, నాకు దొరికే స్నేహితులంతా కూడా నాలాగే ఉంటారు, ఎవరో ఒకరిద్దరు తప్ప; చూసి చూసి స్నేహం చేస్తున్నానేమో అని నాకే అనుమానం వచ్చేలాగా..హ్మ్.. ఏం చేస్తాం.. అంతా దైవలీల మరి. పెళ్లిళ్లు స్వర్గాల్లో నిశ్చయమయినట్లుగా స్నేహాలు కూడా అక్కడే రూపు దిద్దుకుంటాయేమో. ఒక్క నేస్తం మాత్రం ఉంటుంది కాస్త లావుగా. నాకు కాస్త కొవ్వుని ప్రసాదించి పుణ్యం కట్టుకోవే అంటే.."అబ్బ చా.. ఎంత కష్ట పడితే ఇంత అయ్యాను. అప్పణంగా ఇచ్చెయ్యమంటే ఎలా ఇస్తాను..?" అంటుంది..

ఓహ్.. ఏదేదో చెప్పేస్తూ విషయాన్ని పక్క దారి పట్టించేస్తున్నాను. అసలు విషయం ఏమిటంటే, మీలో ఎవరెవరు కొవ్వు దానానికి సిద్ధంగా ఉన్నారు చేతులెత్తండి.. ముఖ్య గమనిక, ఉన్న రెండు చేతులూ కాళ్లు కూడా ఎత్తినా సరే, ఒక్క తలకి ఒకటే ఓటు.. హిహ్హిహ్హీ.. అక్కడెవరో రెండు చేతులు ఎత్తేస్తున్నారు మరి..