బ్లాగ్లోకంలో మీతో నేను - 2

ఇప్పుడు మీకొక నోరూరించే బ్లాగు గురించి చెబుతాను:) ఆ పేరు వింటే చాలు, లాలాజలం వరద గోదారిలా పొంగుతుంది. పరిచయం చేసిన సౌమ్య గారికి, బ్లాగ్ముఖంగా ధన్యవాదాలు తెలపడం అన్నది చాలా తక్కువ అవుతుంది, కానీ అంతకు మించి ఏమీ చెయ్యలేను. అంత మంచి బ్లాగు ఎవరిదో ఈసరికే మీకర్థమయ్యి ఉంటుందనుకుంటున్నాను. అవును, మన కొత్తావకాయ గారిదే :) అడగడం ఆలస్యం ఆవకాయ గురించి "ఉప్పెంతో కారం అంత, కారం ఎంతో ఆవపిండి అంత,అవన్నీ ఎంతో నూనె అంత. ఆవకాయంటే ఇంతే.." అంటూ చెప్పుకు పోతారు. తిండి తినడం ఇష్టం లేని నా లాంటి వారి చేత కూడా ఔరా, తిండి ఇంత బాగుంటుందా అనిపించేలా రాసిన "ప్రేమలో ఆరుసార్లు" టపా చదివితీరాల్సిందే. పూబాలల గురించి.. అబ్బో చెప్పనలవి కాదు. టపా చదివిన రాత్రి, చెంగల్వలు కల్లోకొచ్చి పలకరించాయంటే అర్థం చేసుకోవాల్సిందే ఆ అద్భుతాన్ని. అంతేనా, ఎన్నో పిట్ట కథలు, చిట్టి కథలు. మొత్తంగా ఆ బ్లాగు స్వర్గంలో దేవకన్యలు తిరిగుతూ ఉండే  నందనవనం :))

తెలంగాణ యాస మరింత నచ్చేట్టుగా చేసిన బ్లాగరు గురించి ఏమని చెప్పుకోగలం? ఆ రామయ్యపై తనకున్న స్నేహానికి, భక్తికి అద్భుతపు తొడుగు తొడిగి అందంగా మలచిన "ఎన్నెల రామాయణం" చదవకపోతే, నేను చెప్పను. మీరు చదవాలి అంతే:)చల్లని వెన్నెల, నవ్వుల  పువ్వులు, ప్రేమ గుర్తులు అన్నీ కనిపించే బ్లాగు. అంతేనా.. బెట్టీ కబుర్లు విన్నారంటే దయ్యం ధైర్యంగా వచ్చి చక్కిగింతలు పెట్టడం చూస్తారు . అసలివన్నీ కాదండీ, ఆ పేరుతోనే కట్టి పడేస్తారు అందర్నీ.. నాకు చాలా నచ్చిన బ్లాగర్లలో ఒకరు, మన ఎన్నెల గారు:) ఇక "పరకాయ ప్రవేశం" చదివారంటే, ఎన్నెల గారి లోకి పరకాయ ప్రవేశం చేసి ఆవిడ అంత బాగా ఎలా రాయగలరో, అన్ని అయిడియాలు ఎలా వస్తాయో తెలుసుకోవాలనిపించక మానదు :)


అలా అలా మాలికలో తిరుగుతూ జెక్కంశెట్టి సూర్రావు-ఎకరం పొలం టైటిల్ చూసి, ఇదేదో మన వంశీ కథ టైటిల్ లాగా ఉందే అనిపించి అలా దూకాను, పడమటి గోదావరిలోకి. మీకు అనుమానంగా ఉంటే ఒకసారి ఈ కథ చదవండి, వంశి కథని కాపీ చేసి తన బ్లాగులో పెట్టేసుకున్నట్లు లేకపోతే నన్నడగండి.బ్లాగరు పేరు శ్రీనివాసరాజు ఇందుకూరి. పశ్చిమ గోదావరి పసిరికలు, కొబ్బరి చెట్లు, ముగ్గుల కళ్లాపి వాకిళ్లు ఇంకా చాలా వాటిని మనకు పంచే ఒక మంచి బ్లాగరు:) శ్రీనివాసరాజు గారింట్లో నేల మాళిగల దర్శనం, లక్ష్మిదేవి  కటాక్షం చూసారంటే మళ్లీ వెనక్కి రారు, ఆ బ్లాగు ఫాలో అవ్వకుండా.ఇక కష్టాలున్న ఏ డెవలపర్ "ప్రతి డెవలపర్ కి ఒక రోజు" చదివినా, అటువంటి ఒకరోజుని తమకి కూడా ఆ దేవుడు ప్రసాదించేలా కోరుకోకుండా ఉండరు:)

శైలబాల.. ఈ పేరుతో కన్నా, "వెన్నెల్లో గోదావరి" పేరుతోనే బ్లాగ్లోకంలో సుప్రసిద్ధురాలు అనుకుంటున్నా :). జీవితం గోదావరి అయితే ప్రేమ వెన్నెల అంటూ.. ప్రేమతో నిండిన జీవితం వెన్నెల్లో గోదావరి అంత అందంగా ఉంటుందని తన నవల ద్వారా రుచి చూపించిన బ్లాగరు మన శైలు. శైలు అంటే వెన్నెల్లో గోదావరి గుర్తు రావడం మామూలు విషయం. వెన్నెల్లో గోదావరి అంటే శైలు గుర్తు రావడం బాగుంటుంది కదా చాలా. అదే జరుగుతూ ఉంటుంది నా వరకు. మంచి రచయితే కాదు, ఇంకా మంచి స్నేహితురాలు కూడా.ఇద్దరు మనుషుల మధ్య ఎటువంటి బంధమైనా, అందులో కాస్త ప్రేమని కలిపితే జీవితం ఎంత అందంగా ఉంటుందో చాలా బాగా చెప్పగలిగింది శైలు. బాధగా అనిపించిన విషయమేమిటంటే.. "వెన్నెల్లో గోదావరి" నవలకి సంబంధించి ఇక భాగాలు లేవు, ముగింపుని కలిశాయి. కానీ, తన నవల ద్వారా శైలు అందించిన ప్రేమ పూల పరిమళాలు చదివిన అందరి మనసుల్లోనూ ఉంటాయి ఎప్పటికీ.. మరి వెన్నెల్లో గోదావరి అంతా చదివేసి వెన్నెల్లో గోదావరి ఎలా పుట్టిందో చూడకుండా వెళ్లిపోతారా???

ఇప్పుడేమో మరొక అద్భుతమైన బ్లాగరు గురించి చెబుతానంటా.. మరేమో ఆవిడెవరంటే.. రోజువారీ విషయాల్లోనే కాసింత హాస్యాన్ని మేళవించి, మనకి చక్కిలిగింతలు పెడతారు కదా.. అర్థమయిపోయిందని నాకు తెలుసోచ్.. మన కృష్ణప్రియ గారు అని వేరేగా చెప్పాల్సిన అవసరం లేదు కదా.. ఎందుకో తెలీదు కానీ, కృష్ణప్రియ గారి డైరీ నేను కాస్త ఆలస్యంగా చూశాను :( అందుకు చింతిస్తూ ఉంటాను కూడా.. అనుకోకుండా ఆ రోజు అతిథిదేవో భవ చూశా.. పాపం, మర్యాదలకు అర్హత లేని అతిథితో కృష్ణప్రియ గారు పడిన కష్టాలు చూసి అయ్యయ్యో అనుకున్నా. ఏమాటకామాటే చెప్పుకోవాలి, నాకు కృష్ణప్రియ గారి బ్లాగులో చాలా చాలా నచ్చేవి ఆవిడ వాడే క్లిప్ ఆర్టులు. భలే పెడతారు, సందర్భానికి అనుగుణంగా. ఆతరువాత అన్ని టపాలూ చదివాను :). ముఖ్యంగా నిర్వోష్ఠ్య బ్లాగాయణం చదివి ఎం చెప్పాలో కూడా తెలీలేదు. ఇదీ అదీ అని చెప్పలేను కానీ, అన్ని టపాలు నచ్చుతాయి నాకు. కొత్తగా రాసిన "నిజమైన కల" చదివి మామూలుగా నవ్వుకోలేదు ;)



పదాలను సున్నితంగా అందంగా అల్లగల మరొక మంచి బ్లాగరు స్నేహ గారు. నిజంగా నేనేనా అంటూ మనతో ముచ్చట్లాడతారు. నేను మొదటగా చూసిన స్నేహ గారి రచన "పెళ్లి చూపులు" కథ. నాకు చాలా బాగా నచ్చిన కథ. అంతకు మించి బాగున్న కథ "రెండవ కథ". ముఖ్యంగా తన గురించి చెప్పుకోవలసినది, ఒక పాత్ర అంతర్గతంగా పడే సంఘర్షణని చాలా బాగా ఆవిష్కరిస్తారు.  బాల్యమా ఇక రావా అంటూ బాధ పడే కవిత చూస్తే మనల్ని మనం అందులో చూసుకుంటాం.చిన్న నాటి ఙ్ఞాపకాలు వెన్నంటి తీసుకెళ్తాయి ఆ రోజులకి. మొత్తంగా నాకు నచ్చిన మరొక మంచి బ్లాగరు స్నేహ గారు :)) 

కార్తీక్. సాధారణంగా కార్తీక్ పేరు వినగానే, చిత్రమాలిక కోసం అందర్నీ వ్యాసాలు అడుగుతాడని చాలా మందికి చిత్రమాలిక గుర్తొస్తూ ఉంటుంది(ట). కానీ నాకు మాత్రం నేను చదివిన మొదటి టపా గుర్తొస్తూ ఉంటుంది. బ్లాగ్వనభోజనాల్లో "టమోటా పులుసు" చేయు విధానం వర్ణించిన టపా. ఆరోజు ఎంతగా నవ్వానంటే.. నాకింకా గుర్తుంది వంటల పుస్తకంలో "టమాటాలని ఒకమాదిరి ముక్కలు కోసుకోవాలి" అని ఉండడంతో, ఏ మాదిరి ముక్కలు కొయ్యాలో తెలీక సైజుకి ఒక ముక్క కోసి వండిన తీరు. అబ్బ కడుపు చెక్కలయ్యేలా నవ్వాను. ఆ తరువాతే చిత్రమాలిక, అందులో తను పోస్ట్ చేసే ఆర్టికల్సూనూ ;)

"నా స్పందన" ఈ పేరు వినగానే మీ ముఖంపై చిరునవుల పువ్వులు పుయ్యడం సర్వ సాధారణం కదూ. నాకైతే అంతే. చాలా సున్నితమైన హాస్యంతో గిలిగింతలు పెట్టి నవ్వించేవాళ్లలో లలిత గారు ఒకరు. నాకు బ్లాగులు తెలిసిన కొత్తల్లో లలిత గారు బ్రేకులో ఉన్నారు. బ్రేకు నుండి తిరిగి వచ్చిన రోజు టపా చూశాను, మొదటిది. "బ్రేక్ కే బాద్, బ్రేకు లేకుండా బాదు" ఏదో డిప్రెషన్ లో ఉన్నట్లు రాశారు. కానీ బాధని కూడా సంతోషంగా, నవిస్తూ చెప్పగలగడం ఒక కళ. ఆరోజు టపా చదువుతూ అనుకున్న మాట ఇది, అంత బగా రాశారు. ఇక ఆ తరువాత నో బ్రేక్, ఆవిడ పంచే నవ్వులకి :) ఓదార్పు కావాలని, పద్మనాభుడికి వెంకటేశుడికి మీటింగు పెట్టి ఇంకా చాలా రకాలుగా నవ్వించేశారు. స్వీట్లు పంచి సంతోషాన్నీ పంచుకున్నారు..


ఆ మాటల్లో ఏం మంత్రం ఉందో, అయస్కాంతంలా ఆకర్షిస్తాయి. తన ఊహలకి అలవోకగా అందమైన రూపాన్నిస్తూ ఒదిగిపోతాయి అక్షరాలు. తన రచనలు చదవడం మొదలు పెట్టేంత వరకే మనకు తెలుస్తుంది. ఎలా అక్షరాల వెంట పరిగెడతామో, ఎక్కడెక్కడ ఆగిపోయి అనుభవిస్తూ ఉంటామో తెలియను గాక తెలియదు. నాకు చాలా చాలా నచ్చిన బ్లాగుల్లో ఒకటైన మధు మానసం గురించి ఇంత కన్నా మంచి పరిచయం ఇవ్వాలని ఉంది, కానీ అక్షరాలు నా వెంట రావడం లేదు కదా.. ఏదైనా అనుభూతికో ఊహకో అనుభవానికో తనిచ్చే అక్షర రూపం చూస్తుంటే అసూయగా ఉంటుంది అన్నది అక్షర సత్యం:)నమ్మశక్యంగా లేకపోతే తను రాసిన "ఎవరు చెప్తారు నీకు" చదవండి.
అనుభవాలకి ఎర్ర రంగు అక్షరాల అందమైన మాల కట్టిన "గోరింటాకు గురుతులు" చూస్తే మీరంతా కూడా మీ చిన్నతనానికి వెళ్లిపోతారు. యాత్రా విశేషాలంటూ తను రాసిన అహోబిళం ముచ్చట్లు చదివితే తన రాతల్లోనే చూసేస్తారు అహోబిళం.

శిశిర, ఆ పేరులోనే ఒక పరిపక్వత కనిపిస్తూ ఉంటుంది నాకు. ముందుగా ఎదసడి బ్లాగులోకి వెళ్లాలంటే, శిశిర గురించి తనే రాసుకున్న నాలుగు మాటలు చదివి తీరాల్సిందే. చదువుతూ చదువుతూనే మరో లోకంలోకి వెళ్లిపోకపోతే.. అహ, అసలు అలా జరగదు, ఖచ్చితంగా వెళ్లిపోతాం. తన మాటల్లోని మాయ అలాంటిది. "గమ్యం కంటే ఆ గమ్యంకోసం చేసే ప్రయాణమే నాకిష్టం. ఎందుకంటే అందులోనే బ్రతుకుంది, అందులోనే అర్థముంది" అని చెప్పే శిశిర ఎంత పరిపక్వతతో ఆలోచిస్తుందో, మరెంతగా జీవితాన్ని అర్థం చేసుకుందో తెలుసుకోవాలనుకుంటే తన బ్లాగు చూడాల్సిందే. చాలా విషయాలు చెబుతున్నప్పుడు, తనొక సైకాలజిస్టొ, ఫిలాసఫిస్టో అనిపిస్తూ ఉంటుంది నాకైతే. కానీ వృత్తి పరంగా ఉపాధ్యాయురాలు అని తెలిసి మరింత సంతోషించా (నాకు ఆ వృత్తంటే చచ్చేంత ఇష్టం మరి). రోజూ మనకు కనిపించే విషయాల్లోనే ఎన్నో కొత్త కోణాలు చెప్పీ చెప్పకుండా "మరో ప్రయాణంలో" చూపించింది శిశిర. శిశిర అంటే సీరియస్ టపాలు అని తనే ఇచ్చేసుకున్న పేరు నుండి కాస్త పక్కకి జరిగి రాసిన టపా "ఒక సాయంత్రం" తప్పక చదివి తీరాలి:)))

జీవితాన్ని ప్రతి క్షణం జీవించాలన్న ఆశతో ముందుకు సాగే తృష్ణ గారి బ్లాగు గురించి అందరికీ తెలిసిందే. వంటల తయారీ మొదలుకొని, సినిమా రివ్యూలు, పుస్తక సమీక్షలు, పాటల పరిచయాలు దేన్నైనా అలవోకగా రాసెయ్యగల బ్లాగరు తృష్ణ గారు. పెరట్లో మొక్కల ఫోటోలు నాకు భలే నచ్చుతాయి. తృష్ణ గారి టపాలన్నీ మంచి ఇంఫర్మేటివ్ గా ఉంటాయి అనిపిస్తుంటుంది నాకైతే. తన బ్లాగులో టపాలు చదువుతూ ఉంటే చాలా విషయాలు తెలుస్తాయి. చాలా ఫ్రీక్వెంట్ గా రాసే తృష్ణ గారు ఈ మధ్యనే బ్రేక్ ఇవ్వడం మనసుకి రుచించలేదు. త్వరలో మళ్లీ తృష్ణ గారు బ్లాగ్లోకానికి రావాలని మనస్పూర్తిగా కోరుకుందాం.

మరొక్కసారి నేను ముందు టపాచివర్లో చెప్పిన నాలుగు ముక్కల్ని గుర్తు తెచ్చుకోండీ :):) (ఈ టపాలో నేను పలకరించని వాళ్లెవరూ కూడా తొందరపడి బాధపడి, నా మీద అలిగేసి, ధర్నాలు గట్రా చెయ్యొద్దని మనవి :) :) మీ అందరినీ కలుసుకోడానికి మరొక టపాతో మీ ముందుకు వస్తాను. అంతవరకూ...)
సశేషం..