గురువు పుట్టిన వేళ

చీకట్లో రోడ్డు మీద బస్సు రామబాణంలా దూసుకుపోతుంది.. స్ట్రీట్ లైట్లు వెనక్కి వెళ్లిపోయి చాలా సేపయ్యి చెట్లు పుట్టలు కూడా వచ్చేశాయి. చల్లగాలి రివ్వున మొహానికి తాకుతూ చలిని పెంచుతుంది..ఇంటికెళుతున్నానన్న ఆనందం ఇవేమీ లెక్కచెయ్యకుండా బస్సుకన్నా వేగంగా ముందుకి పరిగెడుతుంది.. అలోచనలు ఇంటి చుట్టూ చేరి చాలాసేపయింది. తమ్ముళ్లతో ఆడుతూ, అమ్మ చేతి వంట తింటూ నాన్నతో కబుర్లాడుతూ ఊహలు అలా అలా సాగిపోతుండగా.....

ఉన్నట్టుండి మధ్యలో ఘృతాచి వచ్చింది. ఇలియానా డ్యాన్సు చేస్తూ కనిపించింది. ఇక నిత్య.. కళ్లతోనే ఏదేదో చెబుతుంది.. ఎందుకిలా జరుగుతుంది చెప్మా అని విస్తుపోయిన నా మొహం మీద, శూతమహాముని తన కమండలంలోని నీళ్లు చల్లి.. "ఓసీ దుష్ట శిష్యురాలా.. నీ గురువు జన్మదినమునే మరచితివా??????" అని అన్ని కోణాల్లోంచి ఇకోలతో చెప్పారు.. అప్పడియా, అలాగా, ఈజ్ ఇట్, అటులనా, ఐసె క్యా?? అని తెలిసి తెలియని చాలా భాషల్లో ప్రశ్నించేసరికి, పాపం పారిపోయారు:(

అమ్మో ఇంకాసేపు అలాగే ఇంటిధ్యాసలో పడిపోతే ఎంత ధారుణం జరిగిపోయేది అని బహు చింతించి చింతించీ.. అయినా, జీవితమంటేనే ప్రయాణం కదా, ఇంక ప్రయాణంలో చెప్పే శుభాకాంక్షలకి బోల్డంత వాల్యూ అనుకుని (మీరు కూడా అలాగే అనుకోవాలి మరి:)) ఇలా బస్సులోనే కుర్చుని మా గురూ గారికి బోలెడు విషెస్ అందిస్తున్నా అనమాట..

ప్రియాతి ప్రియమైన గురువు బులుసు సుబ్రహ్మణ్యం గారు ఇలాంటి పుట్టినరోజులు కనీసం(ఇంకా ఎక్కువే అని కోరుకుంటున్నాను) మరొక 33 అయినా చేసుకుని సెంచరీ కొట్టెయ్యాలని మనస్పూర్తిగా కోరుకుంటూ....

గురుగారి శుష్యురాలు :)

రండి అందరూ వచ్చి మీ శుభాకాంక్షలు కూడా అందించండి..
పన్లో పని నాకు హ్యాపీ జర్నీ కూడా చెప్పి మా ఊరొచ్చెయ్యండి ;)

P.S. అంటే 12 గంటలకి నెట్ ఉంటుందో డిస్కనెక్ట్ అవుతుందో అని ఇప్పుడే వేసేస్తున్నా అనమాట :)