ఙ్ఞాపకాల సౌరభాలు..

చాలా రోజుల తరువాత మొన్న శ్రీరామ నవమికి మా ఊరెళ్లానోచ్..:)

మరి ఆనవాయితీగా మా ఊరి విశేషాలు మీతో పంచుకోవాలిగా. అందుకే ఇలా వచ్చా అన్నమాట:) ఆహా, ఎంత పద్ధతిగా బుద్ధిగా కూర్చున్నారో అందరూ(ఇది అబద్దం అని ఎవరక్కడ అనేది..?).. అందుకే మీరందరూ అంటే నాకిష్టం.

సరే ఇక విషయానికొస్తే, ఊరి విశేషాలు చెప్పడం కన్నా చూపిస్తేనే బాగుంటుందనిపించి ఎంచక్కా మీకోసం ఫోటోలు అవీ తీసాను మరి. 

ఊరికి వెళ్లడమైతే సంతోషంగా ఎగిరి గెంతులేస్తూ వెళ్లాను కానీ ఆ ఎండలకి తట్టుకోలేక కళ్లు తేలేస్తానా అని భయమేసింది. దూరంగా పూయ్..పూయ్.. అంటూ శబ్దం వినిపించేసరికి బుర్రలో ఎక్కడో నిద్ర పోతున్న చిన్న నాటి ఙ్ఞాపకాలు చుట్టు ముట్టి పరిగెత్తుకుంటూ రోడ్డు మీదకెళ్లా. దూరంగా కనిపించేది ఐసు బండే. ఆనందంతో మరోసారి ఎగిరి గెంతేసి మిట్ట మధ్యాహ్నం ఎంచక్కా పుల్లైసు కొనుక్కుని తిన్నా.

మధ్యాహ్నమంతా ఎంతగా సూర్యుడు తన ప్రతాపాన్ని/వీరత్వాన్ని చూపించినా, సాయంత్రమయ్యేసరికి మల్లెల కౌగిట్లో చల్లబడడా..? మా ఇంటి చిన్ని మల్లె చెట్టుకి పూచిన తెల్లని మల్లె పూలని నా స్వహస్తాలతో కట్టాను మల్లెల మాలగా (నిజ్జంగా నిజ్జం)

టపా టైటిల్‌లోనే మీకొక విషయం చెబుదామని మర్చిపోయాను చ..;)
నేను ఫుల్లుగా జున్ను లాగించేసానోచ్:) (ఇది చూసి ఎవరెవరు కుళ్లుకుంటున్నారో నాకు తెలుసు ;)) మరి జున్ను పాలని నాకోసం తెచ్చిన మా బుజ్జి లేగ దూడని చూస్తారా..?

ఎండాకాలం కదా.. మా పెరడంతా ఖాళీగా ఉంది. ఈ గొర్రెలెవరివో తెలీదు కానీ ఆ గడ్డినే కష్టపడి పీక్కుంటూ తింటున్నాయి. పాపం:(

నాలుగు రోజులు ఖాళీ సమయం దొరికే సరికి, ఎంచక్కా చిన్నప్పటి రోజులకి వెళ్లిపోయాను. మా నాన్నతో అవీ ఇవీ మాట్లాడుతూ ఉంటే ఒక మంచి విషయం(నాకు, మీకు అది మంచిది కాకపోవచ్చు;)) బయట పడింది. మీరు భయపడకుండా టపా ఇంకా చూస్తా అంటేనే చెబుతా అదేంటో. మీవి ఏమాత్రం పిరికి గుండెలైనా వీక్ హార్ట్స్ అయినా నే చెప్పనంతే.

సరే ముందుకొచ్చారు కాబట్టి చెబుతున్నా. నేను చిన్నప్పుడు ఊసుపోక ప్రాణంపోసిన కళాఖండలన్నిటినీ (కొన్ని పిచ్చి బుర్రలు వాటిని పిచ్చి గీతలంటారు) మా నాన్న భద్రంగా దాచి పెట్టారు:) అవన్నీ ఇప్పుడు ఆల్మోస్ట్ శిథిలావస్థలో క్యారు క్యారు మని ఏడుస్తుంటే అది చూసిన నా మాతృ హృదయం కన్నీరు మున్నీరుగా విలపించి , మీరు చిరంజీవులు నాన్నా.. తెలుగు బ్లాగ్లోకం ఉన్నంత కాలం మీరు సజీవంగా ఉంటారు అని హామీ ఇచ్చి, ఇదిగో ఇలా ఫోటోలు తీసి బ్లాగులో పెడ్తున్నా..

రాధా కృష్ణులు.. ఈ బొమ్మకి రంగులేద్దాం అని ఒక రెండు మూడు సంవత్సరాలు అనుకుని ఆ తరువాత నలుపు తెలుపు కూడా రంగులే కదా లైట్ తీసుకున్నా..

ఈ కింద వరసగా వచ్చే కొన్ని బొమ్మలన్నీ నిజంగా ఊసుపోక గీసినవే...:))))

ఇది నా చెయ్యే...:))))))

ఈ కింద రెండూ నా క్రియేటివిటీకి తార్కాణం. భయపడకండి..;)

 ఇది నీళ్ల కూజా కాదు అని ఎవరికైనా అనిపిస్తే వాళ్లు మండుటెండలో థార్ ఏడారిలో ఒక నెల రోజులు ఉండేలా ఏర్పాట్లు చేస్తా..హిహ్హిహ్హీ...

ఊరికే..;)

ఇహహ్హహ్హా.. ఇహహ్హహ్హా..
ఇవి రెండూ నా సొంత సృజనాత్మకత ఉపయోగించి మనసులో 3D ఊహించుకుని మరీ గీసిన ఫ్లవర్ వేసులు..

ఇవి మాత్రం, డిగ్రీలో నా నేస్తం వాళ్లింట్లో ఉన్నప్పుడు గీశాను. మొదటిది నా ఫ్రెండ్ కాలిక్యులేటర్.. రెండోది వాళ్ల తమ్ముడి సైకిలు.